Δάφνες και πικροδάφνες

Μια διαχρονική πολιτική σάτιρα για τις καρέκλες της εξουσίας και τις ψευδαισθήσεις της δημοκρατίας.

”Εφόσον υπάρχει ο Δημήτρης, θα υπάρχουν και άλλοι” συνήθιζε να λέει για τον Κεχαΐδη ο μεγάλος δάσκαλος του θεάτρου Κάρολος Κουν...

Φέτος, 20 χρόνια μετά τον θάνατο του Δημήτρη Κεχαΐδη, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας τιμά τη μνήμη του με το έργο ”Δάφνες και Πικροδάφνες”. Δάφνες για τη διαχρονικότητα της απολαυστικής πολιτικής σάτιρας των ηθών μας και Πικροδάφνες, γιατί ακριβώς το έργο που γράφτηκε το 1979 μοιάζει να γράφτηκε χθες, σήμερα, και πολύ φοβάμαι ακόμα και αύριο. Η ποιητικότητα του Κεχαΐδη και ο σαρκασμός της Χαβιαρά, ”τρία μαγνητόφωνα και μια γραφομηχανή”, τέσσερα χρόνια συγγραφής και πολλά περισσότερα της κοινής τους ζωής, μας χάρισαν ”ένα, σχεδόν, θεατρικό αριστούργημα”, όπως σημειώνει η κριτική της εποχής. Τέσσερις κομματάρχες, παραμονές των εκλογών, μηχανορραφούν, μπλοφάρουν και συνωμοσιολογούν στην τσόχα της δημόσιας ζωής μας ”για ένα πουκάμισο αδειανό”, για μια καρέκλα.....

Μάνος Καρατζογιάννης